<الف.دانشجوي پزشكي>

[7/5/2002 12:46:38 AM | Afshin nexus]
دل خسته از اين عالم و جا ن خسته دلواپسي
عمرم همه سر شد به غم از بي كسي و بي كسي
كو همدم دلواپسي؟ كودست نوازشگري؟
كو زلف پريشاني و كو ديده خواهشگري؟
...
گيتا رم تنها دوستي بود كه برام با قي مونده بود...و ترانه اي كه اينجا نوشتم!...
و( شا يد )كا رم; پزشكي ...7 سا ل درس... خستگي...كشيك...كشيك... مرگ و زندگي...تجربه لحظه خدمت و...احسا س مفيد بودن. و گا هي... نا تواني.
ولي:
نا تما م بودم...با هزاران حرف نگفته ...
تا تو امدي:
چيني شكسته دل را با حوصله بند زدي
چون خون در رگها يم جا ري شدي
قوزك پا يم را توان رفتن دادي
...
حا لا
در استا نه چندمين سال تولدت به تو ميگويم... (به تواي همدم دلواپسي
اي دست نوازشگر
اي زلف پريشا ن
واي ديده خواهشگر)

دوستت دارم
و تا وان ان هرچه با شد
با شد...

نوشته شده در ساعت 10:18 PM توسط Afshin