،و بدانيم كه پيش از مرجان خلائي بود در انديشه درياها...و نپرسيم كجائيم...بو كنيم اطلسي تازه بيمارستان را

صفحه اصلی حرفهايي كه زده شد پست الكترونيك مسافر جزيره آه

Monday, July 15, 2002 دوشنبه 24تير81 ظهر دوشنبه است.تازه از بيمارستا ن آمده ام خانه. يه نوار ميگذارم...گوگوش مي خونه: "براي خواب معصومانه عشق،كمك كن بستري از گل بسازيم براي كوچ شب هنگام وحشت،كمك كن با تن هم پل بسازيم..." راستي چرا ديگه كسي نمي تونه چنين شعرها و اهنگ ها يي بسازه؟ واقعا امكان داره كه اون سالهاي طلايي موسيقي به اصطلاح پا پ ايران، دوبا ره برگرده؟ من كه فكر نمي كنم... ديگه كسي نمي تونه مثل فريدون فروغي،ترانه "قوزك پا" ي ديگري بسازه ديگه كسي نمي تونه مثل فرها د بخونه: "سقفي اندازه قلب من و تو واسه لمس طپش دلواپسي براي شرم نجيب آينه ها واسه پيچيدن بوي اطلسي..." يا مثل داريوش از كو چه خا طره ها بگه: "...ميون اين همه كوچه،كه به هم پيوسته كوچه قديمي ما، كوچه بن بسته ديوار كا ه گلي يه باغ خشك كه پر از شعراي يا دگا ريه مونده بين ما و اون رود بزرگ كه هميشه مثل بودن جا ريه..." يا مثل ستا ر،ترانه عروسك ، با اون شعر و آهنگ حيرت انگيز را بخونه. نوار گوگوش هنوز مي خونه: "كاشكي اين ديوار خراب شه..." انشا لله. نوشته شده در ساعت 9:56 AM توسط Afshin ........................................................................................ Home